ابرهای زهره بر حال و هوای آنجا تأثیر می گذارد

آنچه که تکه های تاریک است هنوز یک رمز و راز است ، اگرچه اخترشناسان قدمت کارل ساگان گفته اند که می توانند میکروارگانیسم های فرازمینی باشند

امری مرموز در میان ابرهای زهره.

جو گرم و خشن کره زمین با دی اکسید کربن و اسید سولفوریک ضخیم است. گازهای جوی در بین لایه های ابر مطابق الگویی که دانشمندان کاملاً درک نمی کنند ، در گردش هستند. ابرهای زهره نیز حاوی تکه های عجیب و تاریک به نام “جاذب ناشناخته” هستند زیرا مقادیر زیادی تابش خورشیدی را جذب می کنند.

هنوز کسی مشخص نکرده است که این تکه های تیره چیست ، اما دانشمندان حدس زده اند که ممکن است اینها اشکال گوگرد ، کلرید آهن یا حتی زندگی میکروسکوپی باشند.

اکنون تیمی از دانشمندان به سرپرستی یئون جو لی ، محقق مرکز نجوم و اخترفیزیک در دانشگاه فنی برلین ، نشان داده اند که جاذب های ناشناخته در حال و هوای زهره تأثیر می گذارند.
در زهره ، مانند کره زمین ، انرژی که بادهای جو را تحریک می کند از خورشید می آید. محققان با مطالعه بیش از یک دهه از داده های ونوس اکسپرس ، آکاتسوکی ، مسنجر و تلسکوپ فضایی هابل ، رابطه ای بین ابرهای زهره و وزش باد آن پیدا کردند. ابرها تابش خورشیدی را جذب می کنند و این باعث تغییر دما می شود که بر الگوهای باد تأثیر می گذارد. به نظر می رسد جاذب های ناشناخته با تحت تأثیر قرار دادن آلبیدو سیاره در این فرآیند نقش دارند ، یا اینکه چه مقدار انرژی به فضا بازگردانده می شود.

سانجی لیما ، دانشمند سیاره ای در دانشگاه ویسکانسین مادیسون و همکار نویسنده مقاله گفت: “درک این امر که تغییر در آلبدو بدون تغییر در جذب کننده ها دشوار است ، دشوار است.”

تا حدودی از آنجا که توضیح دادن تغییرات جاذب به طور غیر ارگانیک دشوار است ، لیما این احتمال را که ممکن است میکروارگانیسم ها باشند ، مورد بررسی قرار داده است. او در شرکت خوبی است. ایده زندگی در جو ونوس ، به مقاله ای در سال 1963 که توسط کارل ساگان تألیف شده است ، باز می گردد.

لیما اظهار داشت که ذرات تشکیل دهنده تکه های تاریک در ابرهای زهره شبیه به میکروارگانیسم های موجود در جو زمین هستند.“از آنجا که گونه های کمی هستند که دارای خصوصیات جسمی ، شیمیایی و طیفی با ترکیب ابرهای زهره باشند ، ممکن است به طور مستقل روی زهره تکامل یافته باشند.”

وی به این احتمال اشاره کرد که ممکن است آب مایع تا مدت دو میلیارد سال روی ناهید زنده مانده باشد ، در حالی که در همان زمان آتشفشان ها فوران شده اند و ممکن است دریچه های حرارتی وجود داشته باشد. لیما گفت: “اگر شرایط مشابه در جای دیگر منجر به تکامل زندگی شد ، چرا بر روی زهره نیست؟”

اما توضیح خارج از کشور فقط یک احتمال باقی مانده است.

امیلی رویر ، دانشمند پژوهشگر مؤسسه علوم سیارات که درگیر این تحقیق نشده است ، اظهار داشت که هنوز هیچ نظریه پیشنهادی درباره جذب کننده ها آنها را کاملاً توضیح نداده است.وی می گوید: “این نتیجه جدید بسیار مهم است زیرا هر اطلاعاتی که از سطح جوی از ابرهای فوقانی و بالاتر به دست می آوریم ، به برطرف کردن مضراب” جو مرموز سیاره کمک می کند.

لی گفت هنوز مشخص نیست تغییرات آب و هوایی زهره توسط یک منبع داخلی مانند گاز دی اکسید گوگرد که از سطح آن بیرون می آید یا منبع خارجی مانند چرخه فعالیت خورشیدی رانده می شود.

لیما می گوید ، برای باز کردن بیشتر اسرار هوای ونوس ، به دانشمندان نیاز به نظارت منظم و منظم بر روی ابر ابر سیاره در طی چندین چرخه خورشیدی 11 ساله دارند. او همچنین سکوهای هوایی را پیشنهاد می کند که می توانند از لایه ابری ونوس نمونه بگیرند ، امضاهای زیستی را جستجو کنند و اندازه گیری های دیگری را انجام دهند. وی می گوید: “درک ماهیت جذب کننده ها در زهره مهم است.”